YAZAR SABRİYE TÜRKMEN KAYA

 1.Sizi yazmaya iten sebep ne idi?

Aslında yazmama sebep olan şeyi hatırlamıyorum. Çünkü çok küçüktüm. Okumayı ve yazmayı kendimi bildim bileli seviyorum. Bunları bir sebebe başlamak doğru olmaz. İnsan neyi neden sevdiğini bazen bilemez. Benim tabirim ile yazmak benim için bir tutkudur.

2. İlk kez ne zaman ne hakkında yazmıştınız?

İlkokul zamanlarında bir öykü ile başladım yazmaya. Sonraları kısa şiirler ile devam ettim. Daha sonraları gördüklerimi, yaşadıklarımı, çevremi, yani aklınıza gelen her şeyi yazmaya başladım ve bu yazdıklarımı değerli bir eşya gibi yıllardır sakladım.

3.Yazdığınız eserlerde, karakterlerde kendinizden parçalar oluyor mu?

Evet oluyor. Kendimden olmasa bile o karakteri, o eseri yaşıyormuşum gibi yazar, öyle hissederim. Bu eserlerimin samimi olmasına sebep oluyor. Birde kişilik diyelim. Bir şey anlatıldığında sanki o olayı yaşıyormuşum gibi dinler sanki ben yaşamışım gibi yazarım.

4.Sevdiğiniz ve takip ettiğiniz diğer yazarlar kimlerdir?

Özel olarak takip ettiğim bir yazar yok ama her yazarı tanımaya, eserlerini okumaya gayret ederim. Son zamanlarda çok fırsatım olmasa da farklı yazarları takip etmek benim için başka bir duygudur, başka bir zevktir. Özellikle eski eserler ve yeni yazmaya başlayanları takip etmeye özen gösteririm. Sebebi ise, eski yazarlar ve eserlerin fikirlerinden faydalanmak, yeni yazarların duygularına, heyecanlarına, fikirlerine ortak olmak beni mutlu ediyor. Yani her eserin kendine has bir tarzı vardır ve bunu anlamak çok önemli diye düşünüyorum.

5. ilk kitabınızı bastırıp elinize aldığınızda neler hissettiniz?

Bu çok farklı bir duygu idi. Yıllarca bunu bekledim. Ve bir gün elimde kendi eserimin olması inanılmaz bir mutluluktu. Ağlasan ağlayamıyorsun, sevinsen bu mutluluğu ne ifade eder bilmiyorsun. Böyle farklı bir duygu seline kapılmıştım. Ve hayatımın en mutlu günlerinden biriydi. Hani derler ya anlatılmaz yaşanır öyle bir şey idi işte.

6. Kendinizi kısaca tanıtır mısınız?

4 çocuk annesi olmak ve bunların evlatlarını görmek ile başlamalıyım sanırım. Çünkü torun gerçekten çok farklı bir duygu. 1972 Kastamonu doğumluyum. İlahiyat mezunuyum. Kısa bir dönem öğretmenlik yaptım ama hayatım eğitim camiası içinde çok şükür insanları eğitmekle geçti. Faydalı olabilmişsem ne mutlu bana. Hayatımda mutlu olduğum ve asla beni üzmeyen tek yer eğitmenlik yaptığım kurumlardır. Şuan 3 yerde köşe yazarlığı yapıyorum. Bu yolculuğa BİLKA ile başladım. Başkanım Alev hanıma ne kadar teşekkür etsem azdır. Onun gayretleriyle köşe yazarlık hayatıma başladım. Şuan 4 tane basılı kitabım var. Ihlamur çiçeği ilk kitabım. Kaderin kaderim olmasın roman. Ufacık notlar bazen hayat kurtarır fikir kitabı ve esrarengiz ev çocuk kitabı çocukluğumda yazdığım öyküler var.

7.Bana önerebileceğiniz bir kitap olsa hangi kitabı önerirdiniz?

Ben hep şuna inanırım insan öncelikle neye ihtiyacı varsa o konularla ilgili kitap okumalı. Bu İslami olabilir. Hayattaki beklentiler olabilir, çıkmazlar, çaresizlikler olabilir. Ben herkese hitap eden, herkesin ihtiyacını karşılayabilecek farklı yazarların kitapları olduğuna inanıyorum. Ama benim örnek aldığım bir yazar var MEHMET AKİF ERSOY. Herkes kendisine bir yol çizmeli ve bu yolu çizerken muhakkak birini örnek almalı diye düşünüyorum.