Kitap yazmaya nasıl başladınız?
Aslında bu hikaye yazı yazmayı öğrenmemle başlıyor. Yazı yazmayı öğrendiğimden beri bir şeyler yazmayı seviyordum. Sayılsal öğrencisi olmama rağmen Türkçe derslerini hep çok severdim. Sınavda kompozisyon yazma sorusu olsun isterdim. Okul çapında il çapında yazı yarışmalarına katılırdım, derecelere girdim ve birinciliklerim oldu. Çok kitap okuyordum. Aralıksız kitap okuma alışkanlığını çok önceden edindim. Bir kitap bittiğinde hemen diğer kitaba başlama alışkanlığın yani bu dediğim. Ara vermeden. Yazar olmanın yolu okuyucu olmaktan geçiyor. Kendimizi beslemenin bir çok yolu var. Bunların başında da iyi bir okuyucu olmak geliyor. Ben bir gün bir kitap yazacağımı biliyordum bu çok önceden verilmiş bir karardı benim için. Bunu gerçekleştirebildiğim için çok mutluyum. Bu hayallerimin ötesinde bir hismiş. Yazdıklarınızın bir başkasının kalbine dokunması çok özel.
İlham kaynağınız nelerdir?
Kitap yazdığım dönemde yakınlarıma bir kesit okuduğumdaki yüzlerinden okuduğum heyecan beni çok motive ediyor. Aslında masa başına oturduğumda yazabilen bi yazarım. O an aklımı meşgul eden önemli bir işim yoksa kahvemi alıp masaya otururum ve yazmaya başlarım. Sadece çok mutluyken ve çok üzgünken yazamıyorum. Stabil rutin bi ruh halinde ilham perilerim hep omzumda oluyor diyebilirim. Her zaman daha iyisini yapmaya çalışıyorum, güzel kalbe dokunan hikayeler yazmaya çalışıyorum.
Kitabı elinize aldığınızda neler hissetmiştiniz?
Bu bir kavuşma anı aslında. Büyük bir emek ve beklenen onca zamanın bir sonucunda büyük bir kavuşma..Çokça mutluluk, gurur ve heyecan hissettiğimi söyleyebilirim. Daha sonrasında da merak..Artık başkaları tarafından okunacak olmasından dolayı geri dönüşlerin getirdiği büyük bir heyecan ve merak var. Hepsi ama hepsi baştan sona çok tatlı bir telaş. Kitap yazmayı da, çıkma aşamasını da, bu sürecin her anını çok seviyorum. Bu yüzden diyorum ya hep, yaşadığım süre boyunca yazmakta olduğum bir kitabım olsun istiyorum.
Kitabımınızın ana teması nedir?
Hatırladığım Sonbahar; Yıldız Zamanı’nındaki karakterlerin hikayesinin devamı gibi olsa da bambaşka bir hikayeye sahip. Çok özel ve anlamlı bir hikayesi var. İnsanın seçtiği her yolda başka biri olacağını anlatıyor. İnsan seçimleri sonucunda, değişiyor ve dönüşüyor. Mizacı, gülüşü, karakteri, görünüşü her şey buna göre şekilleniyor. Temelde ana fikir bu aslında. İnsan her zaman seçtiği yolun en iyi olacağını temenni ederek seçer yolunu. Her yolun eksisi ve artısı vardır. Artısı çok olanı seçmeye çalışır. Seçmediği yolda nasıl biri olacağı ise hiç bilinmeyen bir ihtimal olarak kalacaktır. Hatırladığım sonbahar; akıcı,sıcak ve ters köşeleriyle heyecanlandıran bir kitap. Yan düşünceler olarak, herkesin kendi zamanını yaşadığı düşüncesi var. Herkese biçilen ömür farklı, herkesin sınandığı şeyler farklı. İnsan için hiçbir zaman geç değildir.
Kitap fuarlarını nasıl buluyorsunuz?
Bir kitap; birbirlerini hiç tanımayan yazar ve okuyucuyu bir araya getirir. Kalplerini birbirini ısındırır. Kitap fuarları ve imza günleri ise; bu bir araya gelişi yüz yüze yapma fırsatı sunar. Benim iki imza günüm oldu. Birisi Tüyap Kitap Fuarıydı. Her yazarın soluması gereken bir atmosfer. Çok özel bir his. Bu yıl yayınevimiz yine yer alacak ama ben maalesef vize dönemime denk gelmesinden dolayı katılamıyor olacağım. Yoğun bir sınav takvimim var ne yazık ki. İkinci kitabım sayesinde yüzlerce farklı insanla tanıştım. Okuyucularımdan çok güzel dönüşler aldım. Uygun bir zamanda bir imza gününde tekrar onlarla buluşmak istiyorum. Güzel bir imza günü planım var.
Yazma sürecinizde yaşamış olduğunuz zorluklar nelerdir?
Benim bir kitabı yazma şeklim şu şekilde oluyor. Öncelikle hikayenin başını ve sonunu planlıyorum. Okuyucu kitapta tutacak iki üç tane sağlam olay örgüsü oluşturduktan sonra, karakterlerimi oluşturuyorum. Kitabın omurgası kitabı yazmadan şekilleniyor bende kısaca. Elbette bu plana tamamen sadık kalmak mümkün değil. Eklemeler çıkarmalar oluyor. Kitap yazmak uzun bir süreç ve bu süreçte çoğu şey değişebilir. Sayfalarca yazmış olabilirsiniz ama hikaye artık akmayabilir, tıkanabilir. Bu durumda geri adım atıp hikayeye yeni bir yön vermek gerekebilir. Yazma sürecini hayata entegre etmek bence zorluğunu ortadan kaldırıyor. Şunu demek istiyorum, bazen yazamayabilirsiniz bazen yazmak yerine düşünmeniz gerekir. Bazen okumanız gerekir, bazen bazı şeyler yaşamanız gerekir. Umutsuzluğa düşmek veya vazgeçmek yerine bu süreci hayata dahil edip o şekilde yürütmek en güzeli.
Okuyuculara iletmek istediğiniz bir mesajınız var mı?
Hatırladığım Sonbaharla beraber yüzlerce farklı kişiyle tanıştım. Okuyan ve dönüş yapan tüm okuyucularımın mesajlarını gözlerim dolarak okudum ve uzunca konuştuk. Gerçekten çok farklı bir mutluluktu. Önce hatırladığım sonbaharı okuyanlar ilk kitabımı merak edip onu da okumak istediler. Okuyucularımla çok kıymetli ve özel bir bağ oluşturduk. Bu hissi çok ama çok sevdim. Hepsini sevgiyle kucaklıyorum..İyi ki varlar..Daha nicelerinle buluşmayı diliyorum
Kendinizden bahseder misiniz?
Ben Sıla Subaşı, 22 yaşımdayım. Ege Üniversitesi Kimya Mühendisliği üçüncü sınıf öğrencisiyim. Makine Mühendisliğinde yan dal yapıyorum. Yıldız Zamanı ve Hatırladığım Sonbahar kitaplarının yazarıyım. İzmirde yaşıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yapmış olduğunuz yorum için teşekkür ederiz...