Hayatımız süre gelen bir yolculuğun içinde geçti.Evden barktan eksilen yüzüm alışılagelmiş koridorlarda dalgın yürüyen adımlara terfi edilince anladım.Yürüyecek daha çok yolun, tanıyacak çok insanın olacağını.Satırlarımız daha damıtılmadan beyaz sayfalara çok silgiler sürtündü defterlerde...Notların kıyısına iliştirdiğim satırlar.Bitmek bilmeyen bir zamanın çentikleri oldu derslerde.Kağıdı buruşturup attığım bir dizem olmadı bu güne kadar.Ya bir çakmağın ızdırabına uğradı ya da kitaplarımın arasında göz görülmayan köşelerde dineldi.Dem tutan düşünceler olgunluğa kavuşunca taşacak bir çay bardağı gibi olurdu.Tavşan kanı gibi sıcak bir çayın içini ısıtırken.Kömür tozunun beyaz sayfaları istemsizce kirletişi sona kavuşunca bir anlam kesbederdi benim için.Gel gelelim yazıma;
Hiç de güzel değildi.
Ressam olacak kardeşime çekseydim.Belki ama zıt kutuplardan oluşan toplama kampı gibiyiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yapmış olduğunuz yorum için teşekkür ederiz...