Sizi Yazmaya iten sebep neydi?
Bu sorunun en kestirme yolu çocukluğumdan beri rüyalarımı süsleyen hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum, demek ama tabii ki hepsi bundan ibaret değil.
Doris Lessing “Mutsuz çocukluklar, romancıları yaratır,” der. Belki yazan olmamın altında böyle bir şey yatıyordur.
Didem Madak ise “İnsan yarası yarasına yakın olanı sever,” der. Belki çevremdeki yaralarla kendimi özdeşleştirmiş olmam beni yazmaya itmiştir.
Scott Fitzgerald “Bir şeyler söylemek istediğiniz için yazamazsınız; yazarsınız çünkü söyleyecek bir şeyleriniz vardır,” der. Benim de söyleyecek çok şeyim var, hayatla birçok meselem, birçok kavgam var. Herkesin duymasını istediğim isyanlarım var. İşte asıl bu yüzden yazıyorum diyebilirim.
İlk ne zaman ve ne hakkında yazmıştınız?
Edebiyat yolculuğum 2010’da şiirle başladı. Şiir konusunda asla iddialı olmadım. İsmimin başına eklenen şair kimliğini hep abartılı buldum. Şiir benim limanımdı o günlerde. Kıyısında dinlendiğim, içimi döktüğüm, kendimi sağalttığım bir liman. Konusuna gelince ne ararsanız vardı. Yani yaşama dair her şey. Kırgınlıklar, isyanlar, aşk, doğa, politika vs. vs.
Yazdığınız eserlerde karakterlerde kendinizden parçalar oluyor mu?
Her ne kadar gerek romanda ve gerekse öyküde yola çıkarken bir kurgu olduğunu düşünsek de sonuçta kendi yaşam felsefemizle metinleri oluşturuyoruz. Görebildiğimiz, duyabildiğimiz, hissedebildiğimiz bazen de tahmin edebildiğimiz şeyleri yazıyoruz. Böyle olunca illa ki kendimden veya çevremden parçalar araya sızıyordur diye düşünüyorum.
Sevdiğiniz ve takip ettiğiniz diğer yazarlar kimlerdir?
Orhan Kemal, Yaşar Kemal, Sabahattin Ali, Bekir Yıldız gibi Türk yazarlardan beslenen biriyim. Bunların yanı sıra Sait Faik, Oğuz Atay, Hakan Günday, Latife Tekin, Ayfer Tunç, Mine Söğüt ve adı şu an aklıma gelmeyen Türk edebiyatına adını yazdırmış pek çok yazardan etkilendiğimi söyleyebilirim. Dünya edebiyatına gelince başta Jack London olmak üzere Jose Saramago, Virginia Woolf, George Orwell, Sadık Hidayet , Harper Lee, Trevanıan, Stefan Zweig, Franz Kafka gibi sevdiğim, beni etkileyen pek çok yazar sayabilirim.
İlk kitabınızı elinize aldığınızda neler hissetmiştiniz?
Edebiyat dünyanın içine girince her yazanın da bildiği gibi bir kitabı olsun istiyor insan. Bende de öyle oldu ve “Güneşe Saklanmak” isimli şiir kitabım yayımlandı. Böylece bir kitaba imza atmanın kıvancını yaşadım. Bu oldukça heyecan verici bir olaydı.
Kitaplarınızın başarısı sizi tatmin ediyor mu yoksa bunu önemsemeden yazmaya devam mı ediyorsunuz?
İki şiir, iki öykü ve iki roman olmak üzere altı kitabım yayımlandı. Yakında bir öykü kitabım daha yayımlanacak. Bu süre içinde gerek edebiyat dünyası ve gerekse medya dünyası adına pek çok tecrübe edindim. Şimdi olduğum yerden geriye baktığımda önceki kitaplarım için
tatmin oldum diyemem ama son romanım olan Kum Gibi bana çok özel duygular yaşattı. İki ay gibi kısa bir süre içinde ikinci baskısı yayımlanan romanla birlikte birçok genç okur kazandım. Genç kuşağın edebiyat anlamında beğenisini kazanmak beni son derece mutlu etti.
İlk kitaplarımda aradığımı bulamayışım tabii ki beni umutsuzluğa itiyordu ama yılmıyordum. Durmadan yazıyordum ve bir gün yazdıklarımın layık olduğu yerde olacağından emindim. Zira çok çalışıyorum. Her yeni kitabımda bir önceki kitabımdan dersler çıkarıp daha iyisini yazmaya gayret ediyorum. İlk yazmaya başladığım zamanlar, edebiyatın içinde olmak benim için bir hayali gerçekleştirmekti. Ama şimdi yazmak benim edata yaşama sebebim oldu. Sonuç olarak her ne olursa olsun yaşadığım sürece yazmaya devam edeceğim.
Kendinizi kısaca tanıtır mısınız?
Hatice Dökmen öncelikle iki kızın annesi, dört torunun anneannesi ve kaybettiği eşinin geride bıraktığı anılarıyla yaşama devam eden bir kadın. Bunların yanı sıra azıcık da “yazanım” diyebilirim. Yazanım, diyorum çünkü ayak izlerinden yürüdüğümüz Ernest Hemingway bile “Hepimiz kimsenin asla usta olamayacağı bir zanaatın çıraklarıyız,” demişken “yazarım” demek bana oldukça iddialı geliyor.
Edebiyat yolcuğum başladığından bu yana pek çok dergi, antoloji ve internet sitelerinde yazılarım paylaşıldı. Birçok edebiyat yarışmalarında mansiyon ve birincilik ödülleri aldım. Bunların içinde en son aldığım ödül, Tekirdağ Büyük Şehir Belediye’sinin 2019’da hazırladığı öykü yarışması birinciliği oldu. 2016’dan beri Cumba Kültür ve Sanat Platformu Yazarlık Atölyesinin eğitmenliğini yapmaktayım.
Bana önerebileceğiniz bir kitap olsa hangi kitabı önerirdiniz?
Birden aklıma gelen Jose Saramago’nun “Körlük” adlı kitabı derim.
