YEMENİM

Bir sesin sessizliği çöktüyse kalplere
Kulaklar sağır vicdanlar kör kesilir
Gurulduyorsa yoksulluk bedenlerde
Göz ağma dil dolalı bir kenepir
Ve çaresizliğin hazin uykusundan
Uyandırıyorsa azrail
Söylenecek nem kaldı ki yemenim
Küfler meydanında bir arbede
Kelleler koltukta bir bir darbede
Can pazarından şaşmış
Çizgili hep toprağın bereketli yüzü
Pay biçilmiş ise kalleşe ite
Söylenecek nem kaldı ki yemenim
Uykular bölük pörçük bir alemin iniltisi
Rüyalarda huzurlu bir şehir
Kabuslarla her gün oluyorsa yerle bir
Sözünü ettiğiniz mehtaptaki zifir
Gün yüzüne çıkmıyorsa
Söylenecek nem kaldı ki yemenim
Bir sesin sessizliği çöktüyse kalplere
Kulaklar sağır vicdanlar kör kesilir
Gurulduyorsa yoksulluk bedenlerde
Göz ağma dil dolalı bir kenepir
Ve çaresizliğin hazin uykusundan
Uyandırıyorsa azrail
Söylenecek nem kaldı ki yemenim