Çatırdadı yerin çorak toprağı
Yağız bir kır atın bağrında bir insan olmalı
Kopup çakılı nallar
Beton yığınlarından
Uzakların amansız noktasında uyanmalı
Gün ağarır iken yamaçların bağrındaki gelincik
İncecik gövdeli papatya çiçeği
Sevgiyle ayrılıp yelpazeler usulca toprağa
Gün yüzünün seğeren kabzasında sararmalı
Sen güler yüzünle çiçeklere can katan gerçeğim
Bir yaşam damlasıyla hayata gel
Gel ki sevinsin kalbimdeki ciğdem
Gözümdeki dilhem
Ben bu yağmurların içindeki kirken
Sadece
Kökündeki süzgeçle temizlenmekteyim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yapmış olduğunuz yorum için teşekkür ederiz...