YAZMAK VEYAHUT YAZILMAK

Cevabı dahi olmuyor kimi başarıların... Yakın bildiklerin uzak, arkadaş dost saydıklarin bir çırpıda satıyor.Başarmak iki satırın arasında ezik bir cümleden ibaret kalıyor kimi zaman.Bu ser vermeyen yutkunuşların boğazınızda acı bir nukte bıraktığı zamanlardan bahsediyorum.Yazılmak veyahut yazmak bir başlangıcı kimine bu kutlu yolun.Yalnızlığı aralamaktan yoruldum dizelerimde, bir kurtuluşu olmalı bu noktalardan...İlham denilen bu illeti her defasında hüznün mürekkebine banıp, bu sessiz çığlıkları satırlarıma damıtmak kolay olmuyor.Derinlik denilen olgu gizemli bir hayatın kapılarını aralıyor kimi yazarlara...Merakla sorulan, merak edilen cevaplar beklenirken, yüzümündeki o buruk tebessümün nedenini bizden başkasının bilmediğine eminim.Emin olduğum bir şey daha var ki varlığında farkedilmeyen insanlar ölümle kıymete biniyor.Neden biliyor musunuz?Açılacak kapı, girilecek oda, verilecek cevap var çünkü...ya da şöyle anlatayım; gizemli satırlar o buğlu camlardan aydınlığa kavuştuğunda kimilerine beze oluyor.Sesimizin çıkmadığı zamanlarda ucu kırılmamış bir tebeşirin tahtada çıkardı ses kadar sinir bozucu olabiliyor kağıtlarda ki çızıklar.Peki rahatlatan ne biliyor musunuz?Bir müsfette parçasına bütün duygularınızı sonuna kadar güvenerek dökebiliyorsunuz.Size bu çok garip gelebilir fakat öyle.Yazmak bir başlangıç yazılmak ise her şeyin bittiği yer.